حمله سایبری به آمریکا و نقطه ضعفی که آشکار شد

به گزارش سهندبلاگ، خبرنگاران : حتی اگر مدارک متقنی از دخالت روسیه و چین در آینده منتشر گردد، آنچه اتفاق افتاده شکست فاحش سیستم های امنیت سایبری آمریکا در برابر دیگر رقبای بین المللی این کشور است، شکستی که برای یک ابرقدرت نظامی ـ امنیتی به شدت هزینه زاست و در شرایط بحرانی ممکن است با پیامدهای غیر قابل جبرانی همراه باشد.

به گزارش خبرنگاران به نقل از نورنیوز، چند دهه است که عرصه سایبری علاوه بر یک دستاورد فناورانه، به یک موضوع امنیتی جدید برای دولت ها و دیگر بازیگران بین المللی مانند شرکت های چندملیتی و حتی گروه های تروریستی تبدیل شده است.

این شرایط برای همه دولت ها و سازمان ها علاوه بر تهدید، فرصتی تازه برای ضربه زدن به حریف نیز به حساب می آید، اما نیمه تهدیدزای آن برای قدرت های عظیم بین المللی به ویژه ایالات متحده سنگین تر است.

سادگی سازماندهی عملیات سایبری در نسبت با نبرد در دیگر حوزه ها، دست برتر این قدرت ها را در برابر قدرت های کوچکتر و حتی سازمان ها غیردولتی و تروریستی از میان می برد. از این رو جنگ سایبری برای آمریکا به عنوان یک نقطه آسیب عمده قابل ارزیابی است.

بهار سال جاری سازمان ها و نهادهای مختلف در چند کشور از جمله آمریکا متوجه یک نفوذ گسترده به شبکه های داخلی و محرمانه خود شدند، رخدادی که در رسانه ها به هک عظیم معروف شده و کارشناسان همچنان مشغول آنالیز ابعاد مختلف آن هستند.

هدف اصلی این اتفاق عظیم که کوشش عجیبی برای سانسور آن از سوی رسانه های غربی انجام شد، آمریکا بوده و بخش گسترده ای از نهادهای آمریکایی از جمله 50 سازمان و شرکت مانند وزارت خانه های دارایی، خارجه، دفاع و امنیت داخلی بیشترین آسیب را دیده اند.

تا اینجای کار هیچ کشور یا سازمانی مسئولیت این حمله را نپذیرفته اما سازمان های امنیتی آمریکا روسیه را مسئول اصلی آن می دانند. با این حال ترامپ این ایده را مطرح نموده که احتمالا چین منشاء اصلی حملات بوده است، شرایطی که از نوعی سردرگمی در کاخ سفید حکایت داشته و بیانگر عمق پیچیدگی این بحران از منظر دولت آمریکا است.

حدود 6 ماه پیش مشترکان نرم افزار پرطرفدار سولارویندز به پیغامی که آنها را دعوت می کرد این نرم افزار را به روز رسانی نمایند، پاسخ مثبت دادند. 18 هزار کارمند در شرکت ها و دولت های مختلف با جدیت آن را برای دفاتر خود دانلود کردند بدون آنکه بدانند، سولارویندز چند هفته پیش از آن قربانی یک حمله سایبری شده و هکرها پیروز شده اند یک کد سری کوچک را به فایل به روزرسانی نرم افزار این کمپانی وارد نمایند.

این فایل بعد از چند هفته خاموشی، در هزاران شبکه کامپیوتری متعلق به دولت ها و سازمان های فناوری و مخابراتی در سراسر آمریکای شمالی، اروپا، آسیا ناگهان فعال شد و بعد در حالی که هنوز هیچ کس از وجودش خبری نداشت، به وسیله اینترنت به سازندگان خود اطلاع داد که امکان نفوذ فراهم شده است. سپس هکرها چندین ماه فرصت داشتند تا در شبکه های کامپیوتری هزاران سازمان مختلف گشت بزنند و اطلاعات آن ها را به سرقت ببرند.

آژانس امنیت سایبری و زیرساخت های آمریکا (سیزا) به عنوان کشوری که بیشترین آسیب را دیده، پس از چند ماه این حمله را خطر جدی طبقه بندی نموده است.

این نهاد در 17 دسامبر در یک پیغام هشدار دهنده گفت که دفع تهاجم از سیستم های آسیب دیده، کاری سخت و بسیار پیچیده خواهد بود. هم چنین گفته شده که حمله سایبری حداقل تا ماه مارس ادامه داشته و عامل یا عاملان، این کار را با حوصله و مهارت بسیار انجام داده اند.

سیزا این حمله را تهدیدی جدی برای دولت فدرال، دولت های محلی، زیرساخت های مهم و دستگاه های بخش خصوصی دانسته است.

آنچه تا به امروز در خصوص جزئیات حمله سایبری اخیر روشن شده، نشانگر ابعاد بسیار نگران نماینده آن برای دولت آمریکا است، تا جایی که یک مقام آمریکایی آن را بدترین پرونده هک در تاریخ آمریکا خوانده است.

آمریکا ماه گذشته میلادی به صورت رسمی روسیه را به عنوان عامل اصلی این حمله بر ضد زیرساخت های اطلاعاتی و امنیتی خود معرفی کرد. مایک پمپئو با بیان اینکه در این یورش سایبری کار بسیار چشمگیری انجام شده گفت: کاملا واضح و تعیین است که روس ها پشت این اقدام بوده اند.

در عین حال روسیه دست داشتن در این حمله سایبری را قاطعانه تکذیب نموده و آن را داستان سرایی دانسته است.

چین قدرت دیگری است که حملات به آن نسبت داده شده است. دامنه گسترده این حملات و پیچیدگی آن باعث شده تا انتصاب آن به گروه های غیردولتی از ابتدا طرف داری نداشته باشد و یک گروه نظامی ملی سایبری مسئول اصلی اعلام شده است.

حمله سایبری اخیر نشان داد سیستم های امنیتی عظیمی مانند آمریکا هم از مقاومت در برابر یک حمله هوشمندانه عاجز هستند.

از دیدگاه کارشناسان شانس کمی وجود دارد که این عملیات کار یک بازیگر غیر دولتی باشد، اما وقوع آن ضعف آمریکا را برای همگان عیان نموده است.

حتی اگر مدارک متقنی از دخالت روسیه و چین در آینده منتشر گردد، آنچه اتفاق افتاده شکست فاحش سیستم های امنیت سایبری آمریکا در برابر دیگر رقبای بین المللی این کشور است، شکستی که برای یک ابرقدرت نظامی ـ امنیتی به شدت هزینه زاست و در شرایط بحرانی ممکن است با پیغامدهای غیر قابل جبرانی همراه باشد.

در شرایط جنگی، یک حمله سایبری به شبکه های مدیریت و فرماندهی نظامی می تواند با ایجاد اختلال، ارسال دستورات جدید یا تغییر دستورات قبلی، کنترل فرماندهی را حتی بر روی سامانه های حساسی مانند سلاح های هسته ای از میان ببرد.

ناتوانی از مقابله موثر با حملات سایبری برای آمریکا و دیگر قدرت های اتمی نه تنها برای امنیت خود این کشورها نگران نماینده است بلکه مسئولیت این دولت ها در قبال زرادخانه های هسته ای را زیر سوال می برد و یک دغدغه مهم بین المللی به حساب می آید.