خبرنگاران سوختی که به محیط زیست هرمزگان لطمه می زند - سهندبلاگ

تفاوت قیمت ریالی و دلاری، سهولت ارسال سوخت به وسیله دریا به کشتی های عظیم قاچاق سوخت در آب های خلیج فارس و دریای عمان و همچنین طولانی بودن مرز استان هرمزگان، زمینه را برای قاچاق سوخت در هرمزگان فراهم نموده و زیان های فراوان مالی را به بار آورده است.

استان های ساحلی هریک به نوعی درگیر قاچاق سوخت هستند ولی قاچاق سوخت در هرمزگان بیشتر معطوف به گازوییل به عنوان سبک و ارزان ترین سوخت بوده که با هر بار گران شدن قیمت دلار وسوسه قاچاقچیان برای قاچاق این سرمایه ملی بیشتر می گردد.

یکی از روش قاچاق سوخت لوله کشی از ساحل بویژه ازفاصله چند کیلومتری انبارها تا دریا بوده که افراد براحتی می توانند سوخت بدون اینکه خودرویی تردد کند برداشت و در مشک های لاستیکی ریخته و سپس در دریا به شناورها به فروش می رسانند.

هرچند روز یکبار شاهد خبر کشف قاچاق سوخت توسط ضابطان قضایی از جمله نیروی انتظامی و مرزبانی هستیم که بیشتر این ها در آب های شرق استان هرمزگان که مرکز تبادل قاچاق سوخت از خشکی به دریا و سپس انتقال به کشتی های خارجی است.

حجم قاچاق سوخت در بیشتر این کشفیات آنقدر زیاد است که دیگر با گالن های 20 لیتری و بشکه 220لیتری جابه جا نمی گردد بلکه درقالب سوخت عمده در مشک های عظیم لاستیکی که ظرفیت یکهزار تا چهار هزار لیتری را درخود جای داده و به صورت شناور توسط قایق های موتوری از ساحل به داخل دریا کشانده می گردد.

این مشک ها به صورت چند 100 متری و طولی امکان باقی ماندن روی آب را دارند و قاچاقچیان به راحتی می توانند سوخت گازوییل را در مدت زمان طولانی در آن نگهداری نمایند و به سایر قاچاقچیان در کشتی های خارجی به چند برابر قیمت بفروشند.

جنگل های حرا قربانی سوخت های فسیلی

درختان حرا که در آب های شور رشد می نمایند با جزر و مد آب صحنه دیدنی در دل دریا و تالاب های استان هرمزگان دارند ، ریشه آن ها در آب، محل رشد و نمو انواع لارو آبزیان بوده ولی وقتی سوخت گازوییل به ریشه این درختان نفوذ می نماید به شدت ریشه آن ها را می خشکاند.

بارها و بارها مسوولان شیلات، محیط زیست و دوستداران زیست محیطی به این رویه قاچاقچیان اعتراض شده که نباید به هنگام تعقیب و گریز و حتی در شرایط عادی سوخت همراه خود در جنگل های حرا که نادرترین درختان دریایی هستند،در لابه لای ریشه این درختان مخفی و یا خالی نمایند.

صیادان وملوانان کشتی های صیادی هم به قضیه اعتراض دارند که چرا قاچاقچیان سوخت به خودشان اجازه دهند که سوخت در لابه لای ریشه درختان حرا مخفی کند و بوی تند ومواد نفتی موجب خفگی و تلف شدن آبزیان نابالغ گردد.

این عده براین عقیده اند که با توجه به اقدام قاچاقچیان ، صید بعضی از ماهیان پر مصرف کم شده چرا که براثر تلف شدن لاور آنها، دیگر از گله های ماهی در محدوده آبهای استان بویژه در شرق و حتی در محدوده جنگل های حرای بین بندرپل و لافت کم شده است.

کشف 6 میلیون و 111 هزار لیتر گازوییل قاچاق در نیمه نخست سال جاری

در نیمه نخست سالجاری 6 میلیون و 111 هزار لیتر سوخت قاچاق از نوع گازوییل به ارزش یک هزارو 833میلیارد ریال تنها توسط مرزبانی در نوار مرزی هرمزگان کشف شده که نشان می دهد بخشی از حجم بالای قاچاق سوخت کشف شده است.

البته سوخت قاچاق به وسیله سایر ضابطان هم به شرکت پخش فرآورده های نفتی در هرمزگان تحویل می گردد که حجم آن بیش از این بوده و سوخت تحویلی به این شرکت هم طی فرآیندی بایستی در مخازن مخصوص نگهداری و دوباره بازپالایش و کنترل گردد که درصورت ناخالصی اعم از آب و مواد زاید اجازه توزیع در سطح جایگاه های سوخت داده می گردد تا موتور خودروها دچار مشکل نگردد.

دراین زمینه قرار بود شرکت پخش فرآورده های نفتی آماری از کشفیات سوخت گازوییل به خبرنگاران ارایه دهد که تا به امروز خبری نداده اما به گفته مسوول روابط عمومی این شرکت حجم کشفیات قاچاق وسوخت خیلی بیشتر از آمار دراین گزارش است.

چرا کشتی ها از سوخت قاچاق استفاده می نمایند

در 2 دهه گذشته طرح بانکرینگ سوخت در بندرگاه های شهید رجایی و قشم راه اندازی شد تا با عرضه به کشتی های عبوری در خلیج فارس از قاچاق سوخت جلوگیری گردد و این فرایند همچنان ادامه دارد ولی آنچه در قالب قاچاق سوخت در آب های استان هرمزگان صورت می گیرد فراتر از این طرح بوده و سوخت قاچاق بیشتر برای شناورهای متخلف رسانده می گردد که هیچ قانون و ضابطه دریانوردی را رعایت نمی نمایند.

کشتی هایی که طبق کنوانسیون بین المللی دریانوردی در آب های جهانی در حرکت هستند می توانند سوخت خود را با قیمت روز از بانکرینگ های سوخت در آب های استان دریافت نمایند و احتیاجی به سوخت قاچاق که معین نیست با چه ضوابطی تامین و ارسال شده، بهره ببرند.

سوخت در بانکرینگ های سوخت استاندارد و تحت ضوابطی عرضه می گردد و خطوط کشتیرانی جهان به صرفه و صلاح خود می دانند که ازاین سوخت استفاده نمایند، زیرا در آینده با مشکل خرابی موتور روبرو نخواهند شد ولی سوختی که به وسیله قاچاق تهیه می گردد معلوم نیست در طول جهت چه سرنوشتی داشته است.

شاید یکی از وسوسه های استفاده از قاچاق سوخت، ارزان بودن آن نسبت به سوخت در بانکرینگ باشد ولی یک کشتی که می خواهد سال های متمادی روی آب حرکت کند به نظر عاقلانه نباشد که از سوخت قاچاق که گاه با آب مخلوط شده و چند بار ظرف آن تعویض وتغییر نموده، استقبال کند.

از سوی دیگر این موضوع مطرح می گردد که سوخت در بانکرینگ به صورت دلار و به روز بوده و یا گاهی به موقع سوخت در بانکرینگ عرضه نمی گردد و یا همچنین محدودیت برای دریافت سوخت از جمله اینکه کشتی ها تا سقفی می توانند سوخت دریافت نمایند، مطرح باشد.

پایین بودن قیمت و نظارت بر سوخت های تحویلی

در یک برهه زمانی خودروهای جمعی همچون اتوبوس، مینی بوس و کامیون درحالی که فقط یک جایگاه برای راننده داشته در صف گازوییل می ایستادند که نشان می داد این خودروها برای دریافت سوخت ارزان و سپس فروش اقدام می نمایند هرچند این کار کمتر شده ولی بازهم هدر رفت سرمایه ملی را بدنبال دارد.

هنوز هم در بعضی از جهتها و جاده های استان هرمزگان بویژه اتوبان بندرعباس به حاجی آباد، افراد به نشانه خرید سوخت از خودروهای سنگین در جاده ایستاده و به راننده ها علامت می دهند که سوخت مازاد شما را خریداریم و سپس آن ها را به محل مورد نظر بویژه در روستاها راهنمایی می نمایند.

آنچه که امروز به وضوح معین شده دلالی و واسطه گری از یک سو و پایین بودن قیمت آن از سوی دیگر و همچنین تقاضا برای سوخت قاچاق موجب شده که قاچاق سوخت در هرمزگان همچنان بازار فروش داشته باشد؛ چرا که مشتریان آن سوی آب ها منتظر اینگونه سوخت هستند بطوریکه بعضی از این کشتی ها تغییر کاربری از باری و تجاری بودن به تانکرهای سوخت داده اند.

باید کنترل و نظارت بیشتر بر مجوزهایی که برای سوخت از سوی نهادها و سازمان ها می گردد، صورت گیرد؛ به طور مثال دستگاه های خدماتی که مجوز برای سوخت از شرکت پخش فرآورده های نفتی درخواست می نمایند حداقل یکبار از ادوات و وسایل نقلیه ای که احتیاجمند سوخت هستند بازدید نمایند و بعد درخواست ارایه دهند چرا وسیله نقلیه و موتور دیزلی مستهلک سال ها درگوشه ای از یک مزرعه و یا خانه افتاده اما هرماه سوخت آن به قیمت یارانه ای شارژ گردد.

بعضی هم به بهانه مصرف در معادن (معادن راکد و غیرفعال) هرماه سوخت کلانی دریافت نموده که حتی هیچ گونه احتیاجی هم به آن ندارند و همچنین شناورهای مخروبه و یا در دست تعمیر هم از همین شیوه برای دریافت سوخت اقدام می نمایند.

همه این شیوه های دریافت سوخت یارانه ای نشان می دهد که سیستم نظارت و کارشناسی معیوب است و آنوقت برای قشری مثل کشاورزان و افراد احتیاجمند واقعی، سوخت به اندازه کافی نمی رسد و یا معطل آن می گردد؛ درحالیکه عده ای فرصت طلب و سودجو از سوخت ارزان و بلااستفاده در چرخه فراوری بهره مند هستند.

نقش کارچاق کن در سوخت

دلالان و کارچاق کن های سوخت از سهیمه دارندگان کارت سوخت یارانه ای و یا خودروهای سنگین با قیمت پایین سه تا پنچ هزار ریال سهمیه باک خودرو در هرمزگان را تهیه و به قاچاقچیان سوخت به صورت دلاری و به قیمت روز می فروشند که درآمد فروش هر بار قاچاقچیان دریک مرحله به اندازه حقوق چند کارمند در یک ماه است.

اغلب قاچاقچیان سوخت مشک های پر از گازوییل را در خوروهای منتهی به دریا و یا محدوده حفاظت شده جنگل های حرا و تالاب ها نگهداری می نمایند که از دید ماموران پنهان بماند و هر وقت عرصه را تنگ دیدند در مشک ها باز نموده و سوخت را در خشکی و یا فضای آب رها می نمایند.

گاه هم براثر برخورد پره های موتور قایق ها و همچنین درگیری و تیراندازی و تعقیب و گریز ماموران پلیس مبارزه با قاچاق کالا و ارز منجر به ترکیدگی مشک ها شده و در نهایت گازوییل در دریا ریخته و آلودگی زیادی ایجاد نموده و منجر به تشکیل لکه های نفتی در سطح آب تا مدت ها می گردد.

این اقدام قاچاقچیان علاوه بر هدر رفت سرمایه ملی که همان سوخت است، آلودگی زیست محیطی در دریا، محیط زیست و بویژه برای آبزیان که نزدیک سواحل و کنار جنگل های حرا وتالاب ها زیست می نمایند و یا درحال تخم ریزی هستند، می گردد.

در واقع تالاب آذینی و جنگل های حرا در سیریک در شرق هرمزگان بیشترین آسیب از رهاسازی سوخت در دریا به خود دیده، بطوریکه ریشه این درختان خشک شده و به تبع موجودات زنده در آب بویژه آبزیان نابالغ را از بین برده و نسل گونه های نادر ماهیان برای همیشه نابود نموده است.

بیش از 10 میلیون اصله نهال جنگل مانگرو نیز در سواحل مستعد هرمزگان بویژه در شرق استان کشت شده که همیشه رفت وآمد شناورهای سبک و سنگین در خورها، قاچاق سوخت، قطع سرشاخه های حرا، قطع جهت آب و چرای بی رویه دام مهم ترین عامل ازبین رفتن آن هاست.

چگونه باید با قاچاق سوخت مبارزه کرد؟

تا بحث از مبارزه با قاچاق سوخت پیش می آید همه نگاه ها به افزایش نیرو و تجهیزات انتظامی، دریابانی و مرزبانی پیش می رود، درحالیکه وقتی سایر نهادها وظایف خود را به خوبی انجام ندادند وظیفه پلیس است که مقابله کند ولی تنها راه حل نیست.

تا به امروز کوشش های زیادی از قبیل دادن مجوزها، سهیمه بندی، پیمایش خودرو، مصرف براساس کیلومتر و بارگیری و غیره اجرا شده ولی در این مدت به این فکر ننموده اند که هر قطره ای از این سوخت که ثروت ملی است با سختی و طی فرآیندی فراوری می گردد.

آیا چه تعداد از افرادی که کارشناس هستند به خودشان زحمت داده و برهمین امور نظارت کافی نموده اند و احتیاج سنجی اجرا شده و بین قاچاق و سوداگری و مصرف نماینده واقعی تمیز قائل شده اند و به صرف اظهارات و تایید عادی اعتماد واطمینان نموده اند؟.

یکی از ضعف های این قصه، سوادگری، تفاوت قیمت و سیستم معیوب توزیع بوده که فرد از یک خلا قانونی و بدون نظارت برای سوداگری، آمار غیرواقعی ارایه می دهد درحالیکه هیچ گونه فعالیتی صورت نمی گیرد ولی سوخت براحتی دریافت می نماید.

با وجود اینکه سوخت طی فرایندی و با هزینه فراوانی فراوری می گردد ولی بدلیل ارزان بودن و ارزان فروشی نسبت به حفظ و حراست آن جدیت صورت نمی گیرد و افرادی که باید ناظر باشند به وظیفه خود عمل نمی نمایند لذا انتظار بازنگری در نظارت ها و سهمیه ها است.

abanhome.com: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.

hodablog.ir: هدا بلاگ | انجمن گفتگوی سیستم مدیریت محتوای هدا بلاگ