عکس یک سنگ عجیب شمال تهران در مجله خارجی، چرا نامش را پیرزن گذاشتند؟ - سهندبلاگ

به گزارش همشهری آنلاین، سنگ پیرزن، روزگاری یکی از نماند های ولنجک بود. حتی نامش به اسناد و کتاب های تاریخی هم راه پیدا کرده و سال ها پیش تصویر آن در یک مجله خارجی هم به چاپ رسیده بود. هر کسی گذرش به این سنگ عجیب می افتاد و قصه نامگذاری عجیب تر آن را می شنید، روایتی از آن سنگ برای تعریف کردن داشت. اگرچه یافت کوهستانی آبادی های شمیران به ویژه آبادی های دربند، درکه، اوین، گلابدره و... ایجاب می کرد که از این دست سنگ ها فراوان در این آبادی ها یافت شود، اما سنگ پیرزن با ظاهر و نام متفاوتش یک سنگ منحصر به فرد بود.

مرحوم ایرج افشار پژوهشگر فرهنگ و تاریخ ایران، درباره سنگ پیرزن به آنچه در خاطرات عمادالسلطنه خوانده استناد کرده و نوشته است: این سنگ تخته سنگی یک پارچه و عجیب در دامن کوه ولنجک بود که اهالی به آن سنگ پیرزن می گفتند. سنگی بزرگ شبیه قارچ که پایة کوچکی داشت. در زبان انگلیسی به این نوع سنگ ها، صخره قارچی گفته می شود و شاید بتوان معادل این کلمه را در فارسی قارچواره نامید.

نام سنگ پیرزن را در کتاب روزنامه محمدحسن خان اعتمادالسلطنه هم می توان یافت. او در این کتاب و ذیل وقایع چهارشنبه 19 شوال سال 1298 قمری درباره نام عجیب این سنگ نوشته است: چهارشنبه صبح فراش خبر داد که شاه سوار می شوند؛ تو هم باید باشی. بعد از رفتن دزاشیب، به عجله سلطنت آباد رفتم. شاه دیر سوار شدند؛ خیلی سر دماغ بودند. از سلطنت آباد الی قلهک سواره روزنامه عرض شد. در جای کثیفی ناهار صرف شد. سنگ عجیبی اینجا دیده شد، با وضع مخصوصی، مشابه نارون؛ البته هزار خروار بود، به روی سنگ دیگری خیلی باریک پایدار بود. این سنگ معروف است که پیره زنی میوه به امامزاده نداده بود به نفرین او سنگ شده است. خلاصه شاه صورت سنگ را با مداد بسیار خوب ساختند.، اما سرنوشت سنگ پیرزن چه شد؟ اهالی قدیمی و موسفیدان ولنجک نقل می کنند که سنگ پیرزن پس از وقوع زلزله ای در این منطقه از پایه اصلی خود جدا شده و به بستر یک رودخانه خشک در محدوده ولنجک و اوین افتاد.