غول های ادبیات آرژانتین و دنیا ، به وقت نوشتن یوسا از بورخس - سهندبلاگ

به گزارش خبرنگاران به نقل از مهر، ال پایس نوشته است، زمانی که خورخه لوییس بورخس در آمریکای لاتین فقط به عنوان یک آرژانتینی عجیب وغریب شناخته می شد، همه در فرانسه او را به عنوان بزرگ ترین نویسنده قرن بیستم می شناختند. سال 1963 ماریو بارگاس یوسا در پاریس بود، برای همین او توانست در مراسم بین المللی ثبت اثر دست نویسنده ویرانه های مدور و الف شرکت کند.

آن زمان، این نویسنده 27 ساله اهل پرو کتاب شهر و سگ ها را سال 1962 منتشر نموده بود و تازه داشت اوج گیری ادبی خود را شروع می کرد، برای همین او هنوز مشغول کار به عنوان خبرنگار برای آراف آی بود. بنابراین وقتی کتابخانه دار نابینا 64 ساله وارد پاریس شد، یوسا توانست با او مصاحبه کند.

او با احساسات غیرقابل انکار اما با رفتار رسمی یک خبرنگار از بورخس درباره یکی از دیدار هایش در برلین پرسید و بورخس هم با مزاح معمول خود پاسخ داد: از این نظر خوشایند بود که توانستم با بسیاری از همکارانم صحبت کنم. اما در خصوص نتایج آن کنگره ها، به نظرم کاملاً منفی هستند. به نظر می رسد زمانه باعث می گردد اینطور باشیم. باعث تعجب و اندوه من بود که در دیدار با جمعی از نویسندگان تا این حد کم درباره ادبیات صحبت گردد و این همه به سیاست؛ موضوعی که خسته نماینده است، پرداخته گردد.

این مصاحبه به یادماندنی بخشی از نیم قرن با بورخس است، کتابی جدید توسط ماریو بارگاس یوسا که در آن او تمام نوشته های خود از دو مصاحبه اش (آخری در سال 1981 در بوینوس آیرس بود که بورخس خیلی از آن بدش آمد چون یوسا جرات کرد بگوید کسی در خانه اش خبررسانی می نماید) و سخنرانی ها، نقدها و مقاله هایش درباره آثار نویسنده آرژانتینی را گرد هم آورده است. با وجود تمام تفاوت های شخصی و ایدئولوژیکی که یوسا با بورخس داشت، او در این کتاب کیفیت یک منتقد ادبی را حفظ می نماید و به آثار این نویسنده می پردازد که تا زمان مرگش در سال 1986 همواره کاندیدای دریافت جایزه نوبل ادبیات بود.

نباید فراموش کرد که وقتی گابریل گارسیا مارکز در سال 1982 و یوسا در سال 2010 جایزه نوبل ادبیات خود را دریافت کردند، هر دو در سخنرانی شان از بورخس یاد کردند و گفتند تعجب آور است که این نویسنده آرژانتینی نوبل نگرفته چون می توان از او برای هر چیزی نقد کرد غیر از قابلیت هایش در نویسندگی.

صداقت یک منتقد ادبی که همواره می داند چطور باید فراتر از تفاوت ها حرکت کند، که در عین حال نشانی از علاقه و احترام بین نویسندگان هم هست، در شعری نمایان است که یوسا در ابتدای کتاب خود به بورخس تقدیم می نماید. او همچنین می نویسد: او زبان اسپانیایی پرتلاطم را که پر از صدا و خشم است، تبدیل به زبانی دقیق، ظریف و شفاف کرد. او از ظریف ترین و شکیل ترین نویسندگان دورانش بود.

خواندن آثار نقد ادبی یوسا همواره جالب است و می تواند تعجب آور باشد که وی تا چه حد می تواند کار حرفه ای اش را فراتر از ایده های سیاسی حفظ کند. این مسئله را می توان آشکارا در نقدهایش از آثار گابریل گارسیا مارکز، فردی که با او دعوا نموده بود، یا مقاله هایش درباره آثار خوان کارلوس اونتی دید.

یوسا رمان نویس تم های موضوعی بزرگ و بورخس شاعر، مقاله نویس و داستان سرای دنیاهای خیالی و کتابخانه های بی سرانجام است. آثار آن ها نمی تواند دیگر بیش از این متفاوت باشند، اما یوسا که کار نقد ادبی را از دوران دانشگاه شروع کرد، در کتابش تفاوت ها را کنار می گذارد.

در دومین مصاحبه ای که یوسا در سال 1981 با بورخس انجام داد، کاملاً تعیین است که بورخس مصاحبه را جدی نگرفت. در کتاب یوسا، مخاطب می خواند که نویسنده پرویی به این نکته اشاره می نماید که نام گربه بورخس، بِپو است. نویسنده آرژانتینی به یوسا گفت این نام را به افتخار گربه لرد بایرون انتخاب نموده است. اما آدولفو بیوی سزارس در کتاب خاطراتش می گوید: می دانم که گربه بورخس (که واقعاً متعلق به دختر فنی، کارمندش است)، پپو نام داشت و بورخس به خاطر اینکه از آن اسم خوشش نمی آید آن را بپو، قهرمان شعر بایرون صدا می کرد.

شاید بخشش معجزه ای باشد که نویسندگان بزرگ می توانند ارایه نمایند. همانطور که دبلیو. اچ. آدن نویسنده گفت، آثار نویسندگان می تواند بخشش آن ها باشد. یوسا هم با جدیدترین کتاب خود بورخس را می بخشد و احتمالاً خوانندگان یوسا هم همین کار را خواهند کرد.

این کتاب در 112 صفحه از سوی انتشارات آلفاگورا به زبان اسپانیایی منتشر شده است.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا