نوشاد عالمیان: ما چپ دست ها در اقلیت هستیم ، مدالم سدشکن شد - سهندبلاگ

آقای نوشاد، چه خبر، چه کارها می کنی؟ طبق روال معمول تمرین می کنم و برای مسابقات لیگ برتر تنیس روی میز تدارک می بینم و با تیم پتروشیمی بندر امام در این رقابت ها حضور پیدا نموده ام.

آیا از این حضور و نتایج آن راضی هستی؟ بله، بد نیست و تا این لحظه نتایج لازم را گرفته ایم و به راهمان ادامه می دهیم.

خیلی ها می گفتند لژیونر شدن شما حتمی شده و سر از لیگ آلمان در می آورید. نشد ولی مسأله ای نیست و فعلاً مشغول مسابقات داخلی هستم و گله ای هم ندارم.

به رغم تمامی کارهای بزرگ و راه باز پیش رویت، هنوز لژیونر نشده ای. آیا فکر نمی کنی دارد دیر می گردد؟ از این موضوع غافل نمانده ام و پیگیر آن هستم. قرار بود در پیش فصل و در اواخر تابستان سپری شده به لیگ آلمان یا سوئد بروم و با اینکه قضیه تا اطلاع ثانوی منتفی شد اما مذاکراتم با طرف های خارجی ادامه دارد و هر روز ممکن است واپسین روز حضورم در لیگ ایران باشد.

اگر به یک لیگ خارجی بروی، کدامیک از گزینه های پیش رو خواهد بود؟ با یک تیم سوئدی صحبت هایی داشته و به توافق هایی هم رسیده ایم اما عجله ای نداریم و منتظریم ببینیم چه می گردد.

آیا تأخیر چند ساله در تحقق این امر، پروسه ترقی را در کار شما کند نمی نماید؟ طبعاً هر چقدر دیرتر و مسن تر به لیگ های اروپایی بروی، تأثیر گذاری ات کمتر می گردد. این موضوع را درک می کنم اما چون هنوز مسن نشده ام و نزولی هم نداشته ام، شتابی هم به خرج نمی دهم. شما می توانید این را یک فرمالیته و کار تمام شده بدانید که دیر یا زود تحقق می یابد.

برادرت نیما بر خلاف شما شتاب بیشتری در این کار داشته و به لیگ فرانسه رفته و ظاهراً موفق هم بوده است. همین طور است. او در تیم ویله نوو فرانسه عضویت دارد ولی اوایل کار برایش سخت بود و سختی هایی در وفق یافتن با شرایط محیطی داشت اما بتدریج جا افتاد و هر روز بهتر از قبل می گردد.

مربی و مشاور شما در این گونه امور و منجمله ترسیم سرنوشت ات و معین تیم های باشگاهی ات کیست؟ سوای پدرم رحمت عالمیان که تمام زندگی ام وجود او و هرچه دارم از وی است، جمیل لطف ا... نسبی به عنوان مربی شخصی و مشاور ارشدم نقش بزرگی در معین راه حرفه ای و مسیر شغلی من دارد و اگر او صلاح بداند که باز در لژیونر شدنم وقفه بیندازم، چنین خواهم کرد و تا خاتمه فصل در پتروشیمی می مانم.

آیا به لیگ های دیگر مثلاً در آسیای شرقی و آمریکا هم فکر می کنی؟ اصلاً فکر نمی کنم و بهترین لیگ ها و مکان ها برای پیشرفت من لیگ های اروپایی و مثلاً جایی مثل بوندس لیگا است.

صحبت پدر گرانقدرت رحمت عالمیان به میان آمد. همه می دانند که او چه سهم عظیمی در رشد و فتوحات شما و نیما داشته است. هر چه درباره او بگویم باز زبانم قاصر است. او جوانی و بخشی از عمرش را روی کار من و نیما گذاشت تا تبدیل به چیزی شویم که می بینید. به مدت 10 سال روزی شش هفت ساعت با ما کار و تمرین می کرد و همه ظرایف را به ما می آموخت تا نه فقط قهرمانان مطرح زمان فعلی برای کشورمان شویم بلکه در سطح بین المللی هم حرف رسایی برای گفتن داشته باشیم.

آیا پدرت شغل دیگری جز تنیس روی میز دارد؟ خیر او مربی این رشته و شاغل در همین ورزش است و منبع درآمد دیگری ندارد.

و خودت چطور؟ من نیز مثل پدرم فقط با پینگ پنگ امرار معاش می کنم و تا به حال حرفه دیگری نداشته ام.

-

آیا بعد از این همه پیروزی در 10 سال اخیر دستت را جایی بند ننموده اند؟ خیر، ولی با قانون جدیدی که ظاهراً تمام مدال آوران آسیایی و دنیای را در بر می گیرد و گفته می گردد اضافه بر معافیت از خدمت سربازی فرصت های تازه شغلی هم در اختیار آنها قرار می گیرد، فکر می کنم پایان شغلی را برای ما جور نمایند.

ولی لابد از محل بازی و حضورت در محیط تنیس روی میز درآمد بسیار بالایی داری؟ دارم ولی نه به حدی که تصور می گردد.

طی این همه سال درخشش و تقویت پایه های کارت به لحاظ فنی از چه کسی الگوبرداری نموده ای؟ از هیچ کس، بخصوص که همیشه سعی نموده ام خودم باشم و سبکی را در بازی ام پیاده کنم که بیشتر مناسب حال خودم باشد. شاید دیگران الگوهای فنی زیادی داشته باشند اما من به جز پدرم که یک راهنمای بزرگ اخلاقی و فنی برایم بوده و در جوانی اش یکی از 10 بازیکن اول ایران بود از هیچ کس تأسی ننموده و فقط راه اختصاصی خویش را رفته ام.

بازی کدام ورزشکار خارجی را بیشتر پسندیده و روش کارش را دوست داشته ای؟ ریو سانگ از کره جنوبی که در المپیک 2004 به مقام قهرمانی رسید، مورد توجه عمیق من قرار داشته است.

نوشاد. واقعاً چطور توانستی در آن میدان مهلک و سخت جاکارتا مدال برنز تنیس روی میز را بگیری؟

هیچ راز و نکته پنهانی در کار نبود و فقط تمرین و تمرین کردم و به خودم فشار آوردم و آنقدر کوشیدم تا به سطح ضروری برای کسب مدال در بازی های آسیایی 2018 برسم.

اما قضیه به همین سادگی و مستقیمی و صراحت نیست زیرا مدال آسیایی در این منطقه از دنیا به مانند ایستادن روی سکوی دنیای است و هر چه قدرت دنیایی است صرف نظر از سوئد و آلمان و روسیه و بلاروس در شرق آسیا قرار دارند.

درست است اما من مصمم بودم که در این دوره کاری کارستان کنم. فرصت ها همیشه اینطور پیش نمی آیند و ممارست زیادی می خواهد تا به این مرحله برسی. سال ها بود که تنیس روی میز ایران چنین مدالی را برای نشان دادن صلاحیت اش می خواست و با اینکه کار بسیار سخت و رقبا عالی بودند اما همت من و مربیانم ثمر داد و خدا هم یاری کرد تا پایان یک ایرانی در حضور غول های شرق آسیا روی سکوی افتخار بایستد.

این مدال چه تأثیری بر تنیس روی میز دارد؟ اگر تعریف شخصی ندانید مثل یک سدشکن عمل می نماید و سبب می گردد از این پس سایر پینگ پنگ بازان ایران هم با باور توان شخصی شان و ایمان به اینکه هیچ چیز از سایرین کمتر ندارند به میدان آیند و پیروزی های بزرگ بعدی را برای جامعه پینگ پنگ ایران رقم بزنند. این حق مسلم ما است.

سخت ترین مسابقه ات در جاکارتا 2018 کدام بود؟ بازی مقابل قهرمان تکنیکی کره جنوبی در یک هشتم نهایی که پیر شدم تا پایان آن را 3-4 بردم، سختترین مسابقه ام بود. درست است که حریف چینی ام در نیمه نهایی از کره ای قوی تر و صاحب رنکینگ بالاتر بود ولی چون او از ابتدا هم برای من دست نیافتنی نشان می داد، توقعی از من نمی رفت و این امر سبب شد او نه سختترین رقیبم بلکه یک سد غیرقابل گذر باشد.

آیا چپ دست بودن ات در قیاس با نیما که راست دست است یک امتیاز اضافی و سرنوشت ساز برایت در راه کسب پیروزی ها نیست زیرا اکثر حریفان راست دست در مقابل با چپ دست ها و گارد متفاوتی که آنها دارند دچار مسائل فنی می شوند و به نوعی به بن بست می رسند. حرف تان صحیح است اما ماجرا دو رو دارد و شما اگر به رنکینگ ورزشکاران برتر این رشته در گذشته و حال نگاه کنید، می بینید که بالای 80 درصد شان راست دست بوده اند و ما چپ دست ها در اقلیت بوده ایم، در نتیجه اگر قرار باشد چپ دست بودن یک امتیاز برای ما در گاردگیری کنار میز و فشار فنی روی رقبا باشد. دست رقبای راست دست ما از این منظر بیشتر از ما باز و گزینه ها و راه های پیش رو برای آنها فزون تر است.

بهترین خاطره عمرت کدام است؟ طبعاً کسب مدال های متفاوت در یک عمر ورزشی طولانی شادی ها و بهترین خاطرات عمر ورزشکاران را شکل می دهد و من نیز ضمن داشتن خاطراتی فراوان در این زمینه سوم شدن در بازی های آسیایی سال جاری را در صدر دستاوردهایم قرار می دهم. این برنز واقعاً چیزی فراتر از آنی بود که به نظر می رسد و برای یک عمر کافی است.

لابد انتظار نداری با این توضیحات بپذیریم که به سقف آرزوهایت رسیده ای و دیگر چیزی برایت جالب نیست و تلاش بزرگ تازه ای نخواهی کرد. خیر. من در آینده هم مثل گذشته هر چه نیرو دارم به خدمت می گیرم تا به پیروزی های بعدی برسم و راه یک ورزشکار ملی پوش به خاطر اینکه همیشه یک هدف تازه مهم وجود دارد هرگز خاتمه نمی یابد.

آرزوی بزرگ زندگی ات چیست؟ البته بعید می دانیم چیزی به جز المپیک 2020 و درخشش در آن باشد.

تعبیر شما درست است و من و هم تیمی هایم از حالا روی المپیک بعدی متمرکز شده ایم تا به آنجا راه یابیم و نمایشی آبرومندانه داشته باشیم و حتی سکوی المپیک نیز دور از دیدگاه های من نیست و رویای بزرگ زندگی ام است.

اما ابتدا باید از معبر سخت مسابقات انتخابی المپیک بگذری. آیا تک سهمیه آسیای میانه سرجایش هست؟

خیر، آن تک سهمیه را برداشته اند و شرط مجوز دریافت حضور در تورنمنت های متعدد پروتور و جمع آوری امتیازات لازم در آنها است. در همین راستا فدراسیون تنیس روی میز هم به رغم نداری ها و کمبود بودجه و گرانی ارز های خارجی نهایت تلاش خود را می نماید تا وسیله شرکت هر چه بیشتر ما را در پروتورها جور کند.

آیا توصیه و خواسته ای از مقام های بالادست فدراسیون و سران ورزش داری؟ بله، اینکه به تنیس روی میز بیشتر یاری نمایند تا به حقش برسد و فکر می کنم ما در این چند سال واقعاً ثابت نموده ایم که حق این ورزش چقدر بالا و ارزشمند است.

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

pariha.com: پریها: مجله اخبار، سرگرمی، ورزش، فال، پزشکی، سینما، هنر، گردشگری