امیر خراسانی به خاک سپرده شد - سهندبلاگ

به گزارش خبرنگاران، پیکر این شاعر پیشکسوت خراسانی در مقبره الشعرای خراسان در جوار حکیم توس و در کنار یاران خراسانی دیگر خویش آرام یافت.

خسرو احتشامی، محمدعلی مجاهدی، محمدکاظم کاظمی و مصطغی محدثی خراسانی در واکنش به درگذشت او نوشتارهایی را منتشر کردند.

خسرو احتشامی درباره او گفته است: در پنجاه سال دوستی من با وی، او را صادق، کریم و بزرگوار بخشنده یافتم. او آواز را بخوبی می خواند. سال ها پیش با ایشان در منزل زنده یاد فرخ آشنا شدم. وی شخصیتی بود که استاد محمود فرخ شخصیت گرانمایه ادب خراسان هم بسیار به منزل او می آمد و شعر وی خوب بود و در محضر اساتیدی چون ؛غلامرضا قدسی ، محمد قهرمان، احمد کمالپور، ذبیح الله صاحبکار سهی ، در شعر تبحر یافته بود. مضامین هندی و سبک اصفهانی را بسیار تسلط داشت و بیشتر تحت تاثیر محمد قهرمان بود. به زیبایی غزل می گفت. شاعر خوبی هم بود بسیار فرد با گذشت و کریم و بخشنده و دارای اخلاق درویشی بود و در خانه او به روی هر شاعری باز بودو حتی چند سال میزبان شاعران بود.

محمد علی مجاهدی هم درباره این شاعر پیشکسوت بیان نموده است: شادروان برزگر از شعرای مطرح خراسان بود پیش از انقلاب در انجمن ادبی فرخ او را می دیدم. در زمینه شعر آیینی صندلی مطرحی برای خود کسب کرد. فقدان وجود او موجب تالم جامعه شعری ایران و بویژه خراسان بوده است. بسیار متاسفیم که وجود این چنین شاعر بزرگواری را در شعر خراسان و ایران از دست داده ایم اما از طرفی خوشحالیم که شاگردانی که وی پرورش داده است شخصیت های درخشانی در شعر کشور هستند.

محمد کاظم کاظمی - شاعر و پژوهشگر افغانستانی و عضو فرهنگستان ادب فارسی- نیز گفته است: استاد برزگر فردی بود که علاوه بر شاعری، به خصائل و فضائل بسیاری آراسته بود، از جمله تسلط بر هنر موسیقی و نیز داستان نویسی. هم چنین ایشان فردی بود دقیق، وقت شناس، خوش قول، آداب دان، مؤقر، متین، خوش لباس و خوش سیما. صراحت و شجاعت در گفتار را با فصاحت بیان و ادب گفتار همراه ساخته بود و نماینده ای شایسته از شاعران خراسان در محافل و مجامع به شمار می آمد.

مصطفی محدثی خراسانی نیز گفته است: امیر برزگر خراسانی پل پیوند دونسل شعر خراسان بود. درحدود چهل سالگی که من با جریان شعرخراسان در تعامل بودم و در حداقل دو دهه از آن را درمتن این جریان قرار داشتم و در بسیاری از حرکت ها نقش حلقه وصل یا ایستگاه و یا سکو را ایفا نموده ام، با چهارنَل در ارتباط بوده ام. نسلی که پیشکسوتان و میراث داران شکوه شعرخراسان محسوب می شدند، چون غلامرضا قدسی، ذبیح الله صاحبکار، احمدکمالپور، علی باقرزاده، محمدقهرمان و نسل بعد که به تمامی برآمده و بالیده در آستانه پیروزی انقلاب بودند چون، احمدزارعی، مجیدنظافت، سیدعبدالله حسینی، غلامعباس ساعی، هادی منوری، محموداکرامی، مرتضی امیری اسفندقه، محمدحسین جعفریان، حسین شنوایی، زهرارضوی. ونسل بعد چون، محمد رمضانی فرخانی، بهزاد پورحاجیان، آرش شفاعی، عباس چشامی، عبدالجواد موسوی، قاسم رفیعا، راضیه رجایی و... دراین میان چند نفر هستند که بطور مطلق درهیچ کدام ازاین چهار تقسیم بندی قرار نمی گیرند اما در تمام این سال ها حضور مقتدرانه و تاثیرگذاری داشته اند، که از آن جمله محمدباقرکلاهی اهری، غلامرضا شکوهی، محمد و امیربرزگر خراسانی هستند.

برزگر با حسن سلوک و صندلی محترمانه ای که در بین پیشکسوتان داشت همیشه در جمع آن ها از مقبولان بود و از طرفی بعلت نزدیکتر بودن سن و سال به نسل بعد، با آن ها نیز تعاملی سازنده و چشمگیر داشت؛ درحقیقت پل پیوندی میان این دونسل بود.

امیر غلامحسین برزگر متخلص به امیر مشهور به امیر خراسانی متولد اول خرداد 1322 روز پنجشنبه (27 تیرماه) بعد از یک دوره بیماری در سن 76 سالگی درگذشت.

او فارغ التحصیل هنرهای زیبا در رشته نقاشی بود. امیر برزگر خراسانی در جوانی به استخدام دانشکده علوم پزشکی مشهد در آمد و سال ها به عنوان مسئول روابط عمومی آن دانشگاه خدمت کرد. او عضو هیئت رئیسه کانون هنرمندان و عضو شورای سیاستگذاری شعر بود. علاوه بر شعر، نقاشی، موسیقی و تدریس ردیف های دستگاهی آواز اصیل ایرانی نیز از مشغله های او بود.

در کارنامه برزگر خراسانی سرایش 15 اثر از جمله: برگی از دیوان امیر، سخن آئینه ها، شعر و شاعری در آئینه زمان، گزیده ادبیات فارسی شماره 68، از شرنگ و شطح، نماز عاشقی، فصل عطش و رها در ناکجا آباد و... به چشم می خورد.

pariha.com: پریها: مجله اخبار، سرگرمی، ورزش، فال، پزشکی، سینما، هنر، گردشگری