سال تلخ و پرحاشیه تکواندو، ناکامی زیر سایه موفقیت های یک ایرانی!
به گزارش سهندبلاگ، خبرنگاران - محمد بیرامی: تکواندو ایران سال گذشته را با فراز و نشیب های فراوان پشت سر گذاشت. اهالی تکواندو بعد از کسب عنوان نخست تیم ملی در بیست و سومین دوره رقابتهای قهرمانی آسیا انتظار درخشش و افتخارآفرینی در بازیهای المپیک ریو را داشتند که متأسفانه مدیریت پراشتباه فدراسیون مانع از تحقق این هدف بزرگ شد.
این رقابت ها 31 فروردین تا اول اردیبهشت ماه به میزبانی فیلیپین در مانیل برگزار گشت که تیم ملی ایران با هدایت خلیفه و خانلرخانی با سه طلای هادی پور، رجبی و حسینی، و دو نقره علیاری و یعقوبی بالاترها از همه مدعیان بخصوص کره جنوبی عنوان قهرمانی بخش مردان را به خود اختصاص داد. برخلاف تیم مردان، بانوان کشورمان تنها سه مدال برنز توسط مهسا جدی، ملیکا حسینی و ناهید کیانی کسب کرد و در رده بندی جای برای خود کسب نکرد.
همین نتیجه درخشان در بخش مردان، ورزش دوستان و بخصوص اهالی تکواندو را به کسب سه مدال طلای بازیهای المپیک 2016 سخت امیدوار کرد. اما مسائلی که در اردوی تیم ملی برملی پوشان گذشت از یک سو و چشم بسته بودن مدیریت فدراسیون که توجهی به نقدها بعد از جام جهانی مکزیک نداشت از سوی دیگر حادثه تلخ و تاسف بار برای تکواندو ایران در ریو رقم زد که سالها در ذهن باقی خواهد ماند.
ریو میدان شکست نابودگر، سونامی و …
اهالی تکواندو آنها که اخبار تکواندو را پیگیری کرده و فنی تحلیل می کنند بعد از گذشت چندین ماه از بازیهای المپیک، هنوز هم شکست نابغه های تکواندو ایران را باور ندارند. فرزان عاشورزاده، مهدی خدابخش و سجاد مردانی از بهترینهای جهان بوده و نه تنها با بهترین عملکرد، سهمیه المپیک را کسب کردند، بلکه بعد از این هم می توانند برای تکواندو ایران در میادین جهانی و آسیایی مدال های زرین کسب کنند.
اما آنچه که بعد از رقابتهای گرندپری منچستر 2015 بر تیم ملی گذشت و در رقابتهای جام جهانی شدت گرفت، با مدیریت ضعیف فدراسیون، ندیدن مسائل، پس زدن قهرمانان پیشین و منتقدین امروزی باعث شد تا همین ستاره با طعم تلخ شکست در ریو آشنا شوند. هر چند بعد از المپیک این رویه غلط و پراشتباه در فدراسیون ادامه یافت و مسئولان وزارت ورزش هم سکوت اختیار کردند، ولی جامعه تکواندو نارضایتی خود را از اوضاع تکواندو به اشکال مختلف به نمایش گذاشتند.
باکو و ادامه سریال شکست ها
پولادگر که تنها تصمیم گیرنده برای تکواندو ایران بوده و هست، با وجود تصمیم درست بر حفظ کادر فنی، نتوانست حاشیه های مخرب تیم ملی را کنترل کند. در واقع دایره بسته تیم ملی در بخش هدایت و سرپرستی و جو بسته فدراسیون برای مقابله با منتقدان مانع از آن شد تا مسائل حاکم بر تیم ملی از سوی متولیان تکواندو ایران دیده شود. مسائلی که به خوبی می شد از لابلای همین نقدها به آن پی برد.
همین حواشی باعث شد تا برای اولین بار در تاریخ برگزاری این رقابتها، تیم ملی ایران پس از ثبت نتایج ضعیف و حذف در همان دور مقدماتی، دست خالی میدان جام جهانی را ترک کند. رقابتهای گرندپری هم که قبل از جام جهانی برگزار گشت، با شکست و حذف بهنام اسبقی، ابوالفضل یعقوبی، آرمین هادی پور و مسعود حجی زواره همراه شد و تنها سجاد مردانی با عبور از حواشی المپیک به خود آمده و بار ناکامی تکواندو ایران را به تنهایی به دوش کشید و با شکست همه رقبا به مدال طلا دست پیدا کرد.
استفعای مقانلو و ذوالقدر
تیم ملی ایران طی سالهای 2013 تا 2016 با هدایت بیژن مقانلو به افتخارات زیادی دست پیدا کرد. اما مقانلو نتوانست تیم خود را به خوبی مهیای حضور در بازیهای المپیک کند. حاشیه های پنهانی که مقانلو بعد از ریو از آن سخن گفت، هیچگاه رونمایی نشد. این مربی با تجربه، بعد از ریو و اعتماد دوباره فدراسیون بازهم نتوانست تیم خود را به شرایط آرمانی بازگردند و نتیجه آن شد که در باکو رقم خورد و در نهایت به استعفای او و رئیس سازمان تیم های ملی انجامید.
اهالی تکواندو از حسن ذوالقدر با سابقه حضور در 5 دوره بازیهای المپیک انتظار بیشتری داشتند. اینکه سه تکواندوکار ایران با مسائل روحی روبرو بوده و همین نبود روحیه مانع از آن شد تا مردان نامدار تکواندو ایران از توانایی فنی خود بهره ببرند و ذوالقدر به عنوان یک مدیر با تجربه های فنی بالای 20 ساله نتوانست تیم تحت رهبری خود را به خوبی هدایت کند. رئیس سازمان تیم های ملی از مسائل درون تیم به خوبی آگاه بود ولی پیروز به کنترل آن نشد تا کار به استعفا و جدایی او از تکواندو شود.
انتخاب بی باک و عسگری
بعد از استعفای سرمربی تیم ملی و رئیس سازمان تیم های ملی، رئیس فدراسیون به ظاهر تغییر رویه داد و با تشکیل شورای فنی و کمیته فنی، کار انتخاب مربیان تیم ملی را به آنها سپرد. اما خروجی این برنامه آن چیزی نبود که اهالی تکواندو انتظارش را داشته باشند. مهدی بی باک و فریبرز عسگری از بهترین مربیان ایران بوده و توانای زیادی برای هدایت تیم های بزرگ دارند و به زعم نگارنده بهترین انتخاب بودند، ولی همه اعضای این خانواده نیک می دانند از مدتها قبل و بعد از استعفای سرمربی تیم ملی، این دو برای رسیدن به سکان هدایت تیم ملی مدنظر شخص پولادگر بودند و خوشبختانه خروجی همان شد که مرد اول تکواندو منتظرش بود.
بی توجهی وزارتی ها
مسئولان دیروز و امروز وزارت ورزش که برای کوچکترین مسائل سرخابی های فوتبال وارد قضیه شده و اظهار نظر کرده و حتی تصمیم گیری می کنند، در طول سال 95 تمام مسائل، حواشی و نقدها پیشکسوتان و قهرمانان تکواندو را شنیدند اما کوچکترین عکس العملی نشان نداند. شاید اهالی تکواندو نجابت به خرج نمی داده و مانند خیلی های دیگر تجمعی هر چند کم تعداد را مقابل وزارت ورزش داشتند، وزیر هم وارد داستان شکست های سریالی تکواندو می شد.
برنز تاریخی علیزاده
دستاورد تکواندو ایران از بازیهای المپیک، تک برنز کیمیا عیلزاده بود. مدالی که در کنار نمایش توانایی بالایی این بانوی ایرانی، سرپوشی شد بر تمام مسائل فنی و مدیریتی فدراسیون تکواندو بود. علیزاده در ریو کاری کرد کارستان که برای همیشه در تاریخ ورزش ایران باقی خواهد ماند. اولین بانوی مدال آور ایران مبارزات بسیار خوبی به نمایش گذاشت و با کسب این مدال، نام خود را در ورزش ایران جاودانه کرد.
قهرمانی دختران و عنوان چهارمی پسران در برنابی
تیم های دختران و پسران کشورمان با شرایط متفاوت راهی رقابتهای جهانی نوجوانان در برنابی کانادا شدند. تیم دختران که زودتر از پسران کار آماده سازی خود را آغاز کرده و با ترکیب کامل راهی این مسابقات شد با دو طلای مبینا نژاد و زهرا پوراسماعیل به همراه دو نقره مبینا بابالو و پریسا جوادی عنوان قهرمانی را کسب کرد. اما تیم پسران که وحید عبداللهی سرمربی خود را به دلیل نرسیدن ویزا به همراه نداشت و تمرینات خود را نیز دیرتر آغاز کرده بود با طلای امیرمحمدبخشی، نقره ابراهیم صفری و برنز علی باصری در مکان چهارم ایستاد.
کار دختران ایرانی در این مسابقات ارزش زیادی داشت و امیدواریم کاری که مربیان سازنده در این بخش آغاز کرده اند در ادامه و مسابقات قاره ای و جهانی به خوبی جواب دهد.
رویدادهای مهم سال 96
با انتها سال پرحاشیه 95 برای تکواندو ایران، باید انتظار داشت که برنامه ریزی بهتر نسبت به سال قبل به افتخار آفرینی در میادین پیش رو منتج شود. بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی، قهرمانی نوجوانان آسیا، قهرمانی جهان، حضور در گرندپریها، یونیورسیاد جهانی، پاراتکواندو و … باعث شده تا تکواندو سالی سخت و پرترافیک را پیش رو داشته باشد که نیازمند توجه ویژه مسئولان ورزش کشور و البته مدیریت صحیح در راس این برنامه ها می باشد.
انتها مدیریت سنتی در تکواندو
سالی که روزهای آغازین آن را پشت سر می گذاریم، در کنار رقابتهایی که در بالا ذکر شد، مجمع انتخابات فدراسیون تکواندو نیز برگزار خواهد شد. مجمعی که منتقدان، پیشکسوتان و قهرمانانی که از فدراسیون ترد شده اند، سخت امیدوارند نتیجه ای غیر از چهار دوره گذشته داشته باشد. تکواندو جهان پیشرفت بسیار زیادی در سالهای گذشته داشته و تکواندو ایران نیازمند خونی تازه و مدیریتی با انگیزه و جوان با ایده ها و برنامه های جدید و نو دارد تا با عبور از مدیریت سنتی برای جبران نتیجه ریو، برای المپیک 2020 برنامه ریزی کند.
منبع: خبرگزاری مهرpariha.com: پریها: مجله اخبار، سرگرمی، ورزش، فال، پزشکی، سینما، هنر، گردشگری