فاجعه طاعون یا مرگ سیاه و تاثیرش بر تاریخ اروپا
به گزارش سهندبلاگ، حقایق طاعون یا مرگ سیاه
مرگ سیاه (Black Death) که به عنوان طاعون بزرگ یا طاعون سیاه نیز شناخته می گردد، یکی از بیماری های مخرب و همه گیر در تاریخ بشر بوده است. طاعون در بین سال های 1347 تا 1351 موجب مرگ و میر بین 75 تا 200 میلیون نفر از مردم در اروپا و اوراسیا شد. اعتقاد بر این است که باکتری یرسینیا پستیس (Yersinia pestis) که منجر به چندین نوع از طاعون می گردد عامل اصلی این بیماری تاریخی می باشد. مرگ سیاه یا همان طاعون بزرگترین شیوع یک بیماری در اروپا و دومین بیماری فراگیر بود. گسترش این بیماری و مرگ و میرهای ناشی از آن مجموعه ای از تحولات مذهبی، اجتماعی و مالی را ایجاد نموده که اثرات عمیقی بر روند تاریخ اروپا گذاشت. با خبرنگاران همراه باشید تا از حقایق طاعون یا مرگ سیاه و اثر آن بر تاریخ پرده برداریم.
برای رزرو قطار اروپا با بهترین ها مشورت کنید و مناسبترین برنامه سفر را انتخاب کنید.
حقایق طاعون در مورد تاریخچه شیوع
- اگرچه دوره ای که به عنوان مرگ سیاه یا طاعون شناخته می گردد در سال 1351 به انتها رسید، اما این بیماری پس از گذشت چندین سال مجددا در قرن پانزدهم در اروپا همه گیر شد.
- اولین قربانی طاعون در سال 1338 و 1339 میلادی در نواحی اطراف دریاچه بایکال در روسیه درگذشت. این قبر به نام کوتلاک (Kutluk) می باشد که طاعون را از همسرش گرفته و در سال 1339 که سال خرگوش بوده فوت نموده است.
- مرگ سیاه در اروپا از سیسیل شروع شده و مدت سه سال طول کشید تا از سراسر اروپا عبور نماید. این بیماری به سوی شمال حرکت نموده و تا ایسلند و گرینلند نیز ادامه یافت. بیماری و تغییرات آب و هوایی به طور همزمان باعث شد تا به حضور مستعمران اروپایی در سواحل اروپایی انتها داده گردد.
- از دهه 1980 محققان چند بیماری دیگر مانند سیاه زخم و تیفوس را نیز برای به وجود آمدن طاعون سرزنش کردند. این استدلال ادعا می نماید که بیماری های دیگری نیز می تواند بدون وجود حشره کک در بین افراد گسترش یافته و علائم مشابهی را نشان دهد.
حقایق طاعون در مورد باقی مانده های این بیماری
- مطالعه ای که در نوامبر سال 2000 با خمیر دندان هایی در یک گور فرانسوی از طاعون انجام گرفت نشان داد که تمام 20 نمونه از 3 قربانی وجود باکتری بیماری زا را نشان می دادند.
- باکتری پستیس با مسدود کردن جهت معده کک آن را آلوده می نماید. کک ها بارها و بارها کوشش می نمایند تا غذا بخورند اما این انسداد باعث می گردد تا باسیل به میزبان خود برسد. زمانی که میزبان می میرد، کک و زاده هایش به دنبال یک میزبان جدید بوده و در صورت لزوم انسان را آلوده می نمایند.
- تقریبا می توان گفت که هیچ کس مظنون نبود که موش ها و کک ها باعث گسترش طاعون سیاه شده اند.
- در طول دوران قرون وسطی مردم برای درمان طاعون روش های متعددی را آزمایش کردند. از جمله آن ها کوشش برای خوشحالی و فرار از افکار بد، اجتناب از خوردن میوه، قرار دادن گیاهان معطر در نوشیدنی ها، سوء استفاده نکردن از فقرا، خوردن و نوشیدن در اندازه ای معتدل و نگهداری از خانواده بر اساس وضعیت شخصی آن ها بوده است.
حقایق طاعون درباره مرگ و میر حاصل از آن
- سربازان انگلیسی این بیماری را از فرانسه به انگلستان برده اند. این شروع دوران خرابی ها در انگلستان بود که بعضی ادعا نموده اند تا حدود 75 درصد از جمعیت بسیاری از مناطق کشته شده اند.
- پس از مرگ سیاه، اپیدمی طاعون ادامه یافته تا اروپا را ویران کند. لندن در سال 1665 با هزاران مرگ و میر محل حضور صلیب ها شد. این طاعون تقریبا بلافاصله پس از آتش بزرگ در لندن ادامه یافته و موجب تخریب این شهر گشت.
- سومین دوره از بیماری همه گیر در دهه 1890 در چین و هند شروع شده و در نهایت به ایالات متحده رسید. این بیماری عفونت های ویژه ای را به خصوص در منطقه خلیج سانفرانسیسکو به وجود آورد. این بیماری همه گیر شده و علت واقعی آن باکتری پستیس بود که همزمان با آن یک درمان واقعی برایش پیدا شد.
- گسترش طاعون از سال های 1348 تا 1351 در اروپا فراگیر شده و در حدود 25 تا 60 درصد از مردم اروپا را به کام مرگ کشاند. بعضی از افراد برآورد می نمایند که دو سوم از جمعیت این قاره از بین رفتند.
حقایق طاعون و مرگ سیاه در تاریخ بشریت
- اندازه گیری تعداد دقیقی از مرگ و میرها در زمان قرون وسطی بسیار سخت می باشد. میزان مرگ و میر بسته به منابع و حوزه های مختلف متفاوت می باشد. برآوردهایی که اجرا شده نشان می دهد که بین 75 تا 200 میلیون نفر در اثر طاعون جان خود را از دست داده اند.
- اصطلاح مرگ سیاه اخیرا به وجود آمده است. در طول دوران وجود این بیماری به آن مرگ و میر بزرگ یا طاعون گفته می شده است.
- مرگ سیاه دومین دوره از بیماری های واگیر در زمان قرون وسطی بود. این بیماری در طول قرن ششم میلادی بسیار کشنده و گسترده بود اما به اندازه دوره دوم طاعون تخریب ایجاد نکرد.
- مرگ سیاه در یک دوره رشد جمعیت در اروپا به وجود آمد. این دوران با دو سال آب و هوایی سرد و بارانی که باعث از بین رفتن محصولات شد همزمان گشت. بنابراین منجر به کمبود غذا برای انسان ها و موش ها گشت. بنابراین جمعیت انسان ها و حیوانات در شهرها مستقر شده و محیطی مطلوب برای بیماری به وجود آمد.
حقایق طاعون و نحوه انتقال آن به سراسر دنیا
- در سال 1346 میلادی شایعه گسترش طاعون که در چین شروع شد، در سراسر آسیا، ایران، سوریه، مصر و هند گسترش یافته و به اروپا رسید. تمام هندوستان به طرز شگفت انگیزی خالی از سکنه شد.
- در دوران محاصره شهر ژنوس (Genoese) در کافا توسط تاتارها در سال 1347 میلادی، گفته می گردد که ساکنان شهر توسط جنازه های افرادی که به طاعون آلوده بوده و توسط تاتارها به شهر وارد می شدند آلوده شدند.
- در نوامبر سال 1347 میلادی ناوگان کشتی های تجاری جینوس پس از انجام تجارت های خود در دریای سیاه در ساحل مسینا سیسیل در ایتالیا پهلو گرفتند. در این کشتی ملوانان مرده بسیاری وجود داشت که نشانه هایی از رشد توده های سیاه رنگ در ناحیه گردن، زیر بغل و در شکاف های بدن آن ها دیده می شد. این ها نشانه های معمولی از مرگ سیاه بودند. بسیاری از ان ها سرفه های خونین می نموده و کسانی که زنده بودند طی چند روز بعد درگذشتند.
حقایق طاعون و مرگ سیاه در مورد عامل بیماری
- در شهر سینا (Siena) بیش از نیمی از جمعیت درگذشت. کار بر روی کلیسای بزرگ شهر که برنامه ریزی شده بود تا بزرگترین در دنیا باشد متوقف شده و پس از آن نیز هرگز دوباره ادامه نیافت. کلیسای کوچک شده باقی مانده همچنان یادآور مرگ و میرهایی است که باعث توقف ساخت و ساز در این کلیسا شده است.
- در ماه مه سال 1349 میلادی طاعون به وسیله یک کشتی تجاری که پشم را از انگلستان حمل می کرد به برگن نروژ رسید. در عرض چند روز پس از ورود به این شهر خدمه و مسافران کشتی همگی مردند.
- اکثر متخصصان بر این باورند که طاعون توسط باکتری یرسینیا پستیس (Yersinia pestis) ایجاد شده است. این یک باسیل است که توسط کک ها به وجود آمده و عمدتا توسط موش ها و سایر جوندگان این چنینی منتقل می گردد که در خانه های قرون وسطایی بسیار شایع بوده است.
- میزان مرگ و میر انسان هایی که بیماری طاعون بابونی را گرفته اند بین 30 تا 75 درصد بوده است. طاعون پنومیک یا سینه پهلویی بین 90 تا 95 درصد از قربانیان خود را کشته است. از سوی دیگر طاعون سپتیک تقریبا 100 درصد افرادی که آلوده شده را کشته و تاکنون کسی با این بیماری درمان نشده است.
- پزشکان قرون وسطایی بر این باور بودند که طاعون حداقل یکی از چندین دلیل می باشد و بسیاری فکر می کردند که این مجازات خدا برای گناهان مردم است.
- بعضی دیگر نیز اعتقاد داشتند که طاعون به دلیل جا به جایی ناچیز در اثر زمین لرزه ها و یا ناهماهنگی های نامطلوبی که در زحل، مشتری و مریخ در 20 مارس 1345 اتفاق افتاده به وجود آمده است.
منبع: www.factretriever.com
منبع: الی گشت