مایه شرم برای یک استقلالی و پرسپولیسی! - سهندبلاگ

به تازگی درگیری لفظی بین مهدی فنونی زاده و سپهر حیدری، پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس به وجود آمده است. یکی از این پیشکسوتان در آستانه بازی حساس پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا عرق ملی را فراموش و از تیم اولسان کره جنوبی حمایت کرده و پیشکسوت دیگر هم با ادبیاتی سخیف به او پاسخ داده است، اما نکته مهم نوع برخورد و ادبیاتی است که برای حمله به یکدیگر استفاده کرده اند؛ آن ها پای فوتبال زنان را به میان کشیدند و با بیان جملاتی، چون تو را می خواستند به فوتبال زنان بفرستند، سعی در تحقیر یکدیگر داشتند، اما با هم به سمت فوتبال زنان نشانه گرفتند.

این ماجرا با انتقاد بسیاری از بازیکنان، داوران و مربیان فوتبال زنان روبرو شد، چرا که آن ها سال هاست با تلاش و ممارست زیاد و در محدودیت های فراوان سعی در نمایش پتانسیل های خود دارند، حتی در سال های اخیر شاهد درخشش بازیکنانی بوده ایم که از دل این محدودیت ها بیرون آمده اند و راه خود را برای حضور در عرصه های فراتر از ایران در پیش گرفته اند. شاید اگر این پیشکسوتانی که سال ها در رسانه های رسمی کشور در مورد فوتبال نظر داده اند، تنها بخشی از محدودیت ها و مسائل فوتبال زنان ایران را تجربه کرده بودند، هیچ گاه به خود حق چنین اظهار نظری نمی دادند، یا اگر زنان فوتبالیست ما امکانات برابری با فوتبال مردان داشتند، شاید بیش از کسانی دیده می شدند که نام پیشکسوت را یدک می کشند.

فوتبال به عنوان یکی از پرطرفدارترین رشته ها مخاطبان و هواداران زیادی دارد و علاقه مندان بسیاری را هم به خود جذب می کند. در این میان پیشکسوتان به دقت رصد می شوند و باید بدانند که چه می گویند. پیشکسوت حرمت دارد و رفتار نادرست او بی احترامی به همه پیشکسوتان است. هر چند فضای کری خوانی همیشه جذاب است، اما نباید به بی احترامی و بی حرمتی منجر شود. باید بدانیم استفاده از کلمات سخیف و زشت برای هیچ قشر و سنی پذیرفته نیست، اما استفاده از آن ها برای پیشکسوتان زننده تر به چشم می آید. ضمن اینکه فراموش شدن عرق ملی در آستانه فینال لیگ قهرمانان آسیا حتی در حد شوخی هم اقدامی ناپسند است، آن هم از سوی یک ملی پوش سابق.

بی شک مردم به درستی در مورد این ماجرا قضاوت می کنند، اما چنین نگاه های جنسیتی هشداری به مسئولان هم محسوب می شود تا بیش از پیش به جنبه های فرهنگی ورزش توجه کنند و گام های درستی در راستای ارتقاء سطح فرهنگی آن بردارند. درگیری، توهین و گاه خشونت هایی که بار ها رسانه ای شده مصداق هایی از ضعف فرهنگی است و باید با جدیت به آن فکر کرد تا ورزش به رسالت خود در زمینه سلامت جسمی، روانی و عزت نفس و اعتماد به نفس افراد عمل کند.

از طرفی دیگر زنان به حمایت های قوی تری از سوی مسئولان ورزشی و حتی مسئولان دیگر نهاد ها نیاز دارند تا اینگونه مورد بی احترامی قرار نگیرند. البته در حالی که انتظار داریم مسولان نسبت به دفاع از حقوق ورزشکاران چه مرد و چه زن لحظه ای تعلل نکنند، اما تا به امروز واکنشی در این مورد نداشته اند. از طرف دیگر رسانه ملی یکی از عرصه هایی است که می تواند جایگاه درست زنان ورزشکار را به نمایش بگذارد، اما این حمایت یا وجود ندارد یا در سطحی بسیار کم و ناچیز است، اما امروزه ورزش به طور کلی بیش از پیش نیاز به همراهی رسانه ها در فرهنگ سازی و زدودن نگاه های جنسیتی دارد.

dorezamin.com: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!