موانع و مسائل در راه توسعه گردشگری و راهکارهای پیشنهادی

به گزارش سهندبلاگ، بخش گردشگری در سال های آینده چه شکلی به خود خواهد گرفت؟ این سؤالی است که متخصصان صنعت گردشگری در پی یافتن پاسخی مناسب برای آن هستند.

اگرچه تحولات مالی و اجتماعی آینده به طور دقیق قابل پیش بینی نیستند، اما مدیران عظیم ترین گروه های هتل ها و اپراتورهای تور در جهان، صحبت ها، نشست ها و هم اندیشی هایی دراین باره برگزار نموده اند. نتایجی که از آنالیز این نشست ها به دست آمده اند، نشان می دهند رفتار تقاضانمایندگان در صنعت جهانگردی تغییر نموده است.

همین امر باعث شده شکل فعالیت های جهانگردی نیز تکامل پیدا نمایند و ادامه فعالیت نهادهای دولتی و خصوصی در این صنعت، منوط به تربیت متخصصان و کارشناسان جدیدی باشد که تا به امروز در این صنعت حضور نداشته اند.

موانع رشد جهانگردی در سال های اخیر

علی رغم رشد چشمگیر صنعت جهانگردی در سال های اخیر و جایگزین شدن آن با اقتصادهای تک محصولی و فاقد زنجیره خلق ارزش، این حوزه با موانع و مسائلی روبرو بوده که برنامه ها و طرح های کشورها و سازمان های بین المللی را دچار تغییرات و دگرگونی هایی نموده و در مواقعی منجر به تعویق لایحه ها و راهبردهای توسعه شده است.

طبق آنالیز هایی که توسط سازمان جهانی جهانگردی (UNWTO) اجرا شده: پنج مانع اصلی رشد جهانگردی در سال 2019 شامل موارد زیر است:

1- عدم قطعیت طولانی مدت درباره برگزیت

2 - تنش های ژئوپلیتیک

3 - تنش های تجاری

4 - رکود اقتصاد جهانی

5 - ورشکستگی شرکت توماس کوک

این نوشته تأثیر دو مورد از موانع فوق بر روی کشورها را آنالیز خواهد نمود.

تنش های ژئوپلیتیک

موقعیت جغرافیایی یک کشور، تأثیر بسزایی در ساختار بازار جهانگردی آن کشور دارد. همچنین یکی از مهم ترین عواملی که نظریه پردازان توسعه و کارشناسان حوزه توریسم در برنامه ریزی های خود بدان توجه دارند، موقعیت نسبی یک کشور و محل قرارگیری آن نسبت به مراکز سیاسی فرهنگی جهان است.

طبق گزارش انجمن صنفی راهنمایان جهانگردی، شرایط کشورهای همسایه و موقعیت جغرافیایی ایران، مهم ترین مانع در فرآیند جذب جهانگرد است .

ازاین رو تنش های ژئوپلیتیکی که در منطقه رخ می دهند تأثیر بسزایی بر ساختار، میزان بهره وری، فرایند توسعه کمی و کیفی و درنهایت حجم و نوع فعالیت های صنعت جهانگردی و هتلداری ایران دارند.

ورشکستگی گروه توماس کوک

گروه توماس کوک Thomas Cook Group قدیمی ترین و یکی از عظیم ترین شرکت های صنعت مهمان نوازی و جهانگردی بریتانیایی بود که درزمینهٔ مدیریت شرکت های هواپیمایی و خطوط چارتر، خطوط کشتی های گردشی، ارائه خدمات هتلداری، خدمات جهانگردی و مسافرتی فعالیت می کرد.

این شرکت در 23 سپتامبر 2019 ورشکست شد.

گرمای کم سابقه تابستان 2018، بی ثباتی سیاسی در بعضی کشورهای مقصد، مانند ترکیه، احتیاط مردم در خرج کردن پول های غیرضروری به خاطر برگزیت بریتانیا از اتحادیه اروپا، خرید به صورت آنلاین و نه با مراجعه حضوری به دفترهای شرکت، اوج دریافت شرکت های هواپیمایی ارزان قیمت، دریافت وام و خرید چند شرکت مسافرتی دیگر و بدهی بسیار در بازپرداخت، از دلایل ورشکستگی گروه توماس کوک بودند. این موضوع خیلی زود به یک فاجعه ملی تبدیل شد و دیدیم که چطور به زیرساخت های جهانگردی بریتانیا لطمه ای اساسی زد.

راهکارهای پیشنهادی

چه اقداماتی در راستای جلوگیری از وقوع مسائل بیان شده و بهبود شرایط کنونی مؤثر خواهند بود؟

1. همکاری پویا و سازنده دستگاه دیپلماسی کشور و وزارت میراث فرهنگی، جهانگردی و صنایع دستی، راهکاری مؤثر در راستای انعکاس تصویری صلح آمیز از کشورمان در عرصه بین الملل خواهد بود. این امر با تشکیل هیئت هایی از مسئولان و متخصصان بین الملل گرا و کار بلد میسر خواهد شد.

2. ارتقای مزیت های نسبی کشور در حوزه جهانگردی و تبدیل آنان به مزیت مطلق به وسیله تشکیل اتحادیه های تجاری و جهانگردی، مذاکره با کشورها برای لغو طرفه ویزا، اعزام دانشجویان مستعد به منظور یادگیری تجربی و نظری مفاهیم و به کارگیری آنان در امور وابسته به اقتصاد جهانگردی، سبب چهارچوب سازی و حرفه ای تر شدن فعالیت های این حوزه خواهد شد.

3. بهبود فرایند ارائه خدمات و فرآیند توسعه جهانگردی، وابسته به پیگیری مداوم و سازنده از شکایات، نقدها و پیشنهادها جهانگردان است.

4. جهان با سرعت در حال تغییر است و ایده هایی که تا دیروز نشانه خوش فکری مدیران شرکت های چندملیتی محسوب می شد، امروز دیدگاه هایی تاریخ گذشته به حساب می آیند که باید از آن ها ترسید. مدیران توماس کوک همواره روی روابط تکیه داشتند و خیالشان این بود که به یاری لابی گری می توانند انحصارشان را در حوزه جهانگردی بریتانیایی نگه دارند.

هر انحصاری به سرعت باعث از بین رفتن یک کسب وکار می گردد، زیرا یک جامعه روبه جلو و در حال پیشرفت براثر رقابت سالم شکل می گیرد. ازاین رو امکانات تبلیغاتی در یک جامعه مانند بیلبوردها و رسانه ها باید به صورت عادلانه بین تمامی کسب وکارها تقسیم شوند.

گزارش از: آرش خورمهر دانشجوی مدیریت جهانگردی دانشگاه تبریز