هزینه مالکیت تویوتا پریوس بیشتر است یا ایران خودرو تارا؟
به گزارش سهندبلاگ، به نظر شما هزینه مالکیت همچنین هزینه مصرف سوخت یک خودروی داخلی کمتر از همین هزینه ها برای یک خودروی برند خارجی است؟
به گزارش خبرگزاری خبرنگاران و به نقل از پدال، تویوتا پریوس اخیراً در یک تست در ایالات متحده توانست مصرف سوخت 2.5 لیتری را در مسافتی چند هزار کیلومتری برجای گذارد. این یک خودروی کاملاً عادی از نسخه پایه و مسافت طی شده نیز معمول و شامل اتوبان و شهر و… بود. این خودرو، قیمت پایه 27 هزار دلاری دارد و به بسیاری از تجهیزات مدرن و امروزی رفاهی و ایمنی هم مجهز است.
قیمت بنزین طبق آمار globalpetrolprices در ایران، با نرخ 2.9 سنت در لیتر، مقرون به صرفه ترین نرخ سوخت در دنیا است. گران ترین سوخت هم در هنگ کنگ با قیمت لیتری 3.2 دلار فروخته می گردد. بااین حال قیمتی حدود 1.2 دلار در هر لیتر به عنوان میانگین و مشابه با قیمت سوخت در کشوری چون ترکیه را در نظر می گیریم.
هدف ما ارزیابی گرانی یا مقرون به صرفهی سوخت در ایران و زمینه سازی برای گرانی آن نیست. ما در واقع به مصرف سوخت خودروهای داخلی و تأثیر آن روی شاخص های اقتصاد خرد و کلان می پردازیم.
می خواهیم ببینیم یک خودروی داخلی مثلاً تارا V4 در طول عمر خود هزینه مالکیت و نگهداری بیشتری دارد یا یک خودروی امروزی مانند تویوتا پریوس هیبریدی؟ برای چنین مقایسه ای می توان بسیاری دیگر از خودروهای موجود فراوریی در ایران را مثال آورد و به جای پریوس هم می توان خودروهای متنوع برقی یا هیبریدی را انتخاب کرد. بااین حال اینکه حق انتخاب ما بین تارا و تویوتا پریوس می توانست چه تأثیری روی اقتصاد کشور بگذارد می تواند بسیار جالب و برای تصمیم گیران و مسئولان راهگشا باشد.
خودروی تارا به عنوان یک خودروی ملی و نو برای این مقایسه انتخاب شد. البته می دانیم که مصرف سوخت بسیاری دیگر از خودروها مخصوصاً خودروهای چینی، شاسی بلندهای موجود و پیکاپ ها به مراتب از این ارقام بالاتر است. تست های عملی پدال نشان می دهد بسیاری از خودروهای چینی مصرف میانگینی بالای 10 لیتر دارند که با اعداد اعلامی کمپانی بسیار فرق دارد. شاسی بلندها و پیکاپ ها وضع اسف آورتری دارند و مصرف میانگین بیشتر آنها در بازه 13 لیتر و بالاتر است.
تویوتا پریوس به یک پیشرانه 2 لیتری 4 سیلندر 150 اسبی و 188 نیوتن متری مجهز است که وقتی موتورهای الکتریکی به یاری آن بیایند، خروجی آن به 190 اسب بخار قدرت افزایش پیدا می نماید که نهایتاً به وسیله یک جعبه دنده eCVT به چرخ های جلو منتقل می گردد.
در سوی دیگر ایران خودرو تارا V4 قرار گرفته است که موتور TU5P آن با حجم 1.6 لیتر می تواند 113 اسب بخار نیرو و 144 نیوتن متر گشتاور فراوری کند. این نسخه از گیربکس 6 سرعته اتوماتیک سود می برد و دیفرانسیل جلو است. مصرف سوخت این مدل به وسیله ایران خودرو 7.3 لیتر اعلام شده است که ما نیز برای محاسبات از این رقم استفاده کردیم.
فارغ از تفاوت های کیفی، تجهیزات، طول عمر خودرو، هزینه های نگهداری متفرقه، سن فرسودگی و ازاین قبیل، ما تنها دو پارامتر را درنظر می گیریم. یکی قیمت خرید اولیه خودرو و دیگری قیمت سوخت مصرفی بر اساس قیمت میانگین دنیای در طول عمر مفید خودرو.
سن فرسودگی خودروها در ایران 20 سال و در کشورهای دیگر کمتر است. بااین حال از انجا که در ایران معمولاً خودروها به این اندازه یا بیشتر نگهداری می شوند، عمر خودرو را 20 سال در نظر می گیریم.
| ایران خودرو تارا | تویوتا پریوس | |
| هزینه خرید به دلار | 17,000 | 27,000 |
| کیلومتر پیمایش سالانه میانگین | 15,000 | 15,000 |
| هزینه بنزین (در 20 سال) به دلار | 26,280 | 9,000 |
| مجموع هزینه مالکیت در 20 سال | 43,280 | 36,000 |
به زبان ساده، وقتی به جای یک خودرو با مصرف سوخت 8 لیتر، به سراغ یک خودرو با مصرف سوخت 2.5 لیتر و قیمت به مراتب بالاتر می روید، هنوز نه تنها ضرر نکرده اید که صرفه جویی قابل ملاحظه 7280 دلاری هم داشته اید که در بعد کلان، بسیار چشمگیر می گردد.
این در حالی است که اگر به جای خودرو پریوس هیبریدی از یک خودروی برقی در این محاسبات استفاده کنیم، اعداد و صرفه جویی به مراتب شگفت آورتر خواهند بود. این که فراوری چنین خودروهایی با این مصرف سوخت در طول عمر خود چقدر به اقتصاد خانواده و کشور آسیب وارد می نمایند، تحلیلی جداگانه است؛ اما سیاستمداران باید تأثیر تصمیمات خود را در ابعاد چند میلیون دستگاهی به خوبی روی دارایی های ملی، اقتصاد، سلامتی و حفظ منابع کشور بسنجند. این موضوع که چه خودروهایی باید فراوری یا وارد شوند تصمیم پیچیده ای است که در صورت انتخاب درست می تواند ثمرات بسیاری در کشور داشته باشد یا باعث فقر و ازدست دادن ثروت گردد. این فقر نتیجه حمایت های کورکورانه از فراوریات مهجور داخلی به بهانه های مختلف است.
ممکن است بپرسید که راننده ایرانی در حال پرداخت هزینه سوخت با رقم یارانه ای و بسیار پایین تر از رقم میانگین منطقه و دنیا است، پس چرا از نرخ داخل کشور استفاده نمی کنیم. پاسخ این است که مازاد این هزینه به طور مستقیم به وسیله دولت پرداخت می گردد و به شکل غیرمستقیم مجدداً به وسیله مردم در حال هزینه است. به عنوان مثال، درصورتی که مصرف سوخت میانگین خودروهای کشور، نصف گردد، حدود 70 میلیون لیتر روزانه در مصرف سوخت صرفه جویی می گردد و این رقم که سالانه به 30 میلیارد دلار بالغ می گردد می تواند صرف بهبود معیشت مردم، رفاه اجتماعی، فراوری زیرساخت ها، برطرف ناترازی ها، افزایش یارانه ها و حقوق ها و از این قبیل گردد. در حالی که هم اکنون به واسطه استفاده از خودروهای با تکنولوژی قدیمی در حال سوختن و تبدیل به آلایندگی است.
نظر خود را با ما در میان بگذارید.
322
منبع: خبرآنلاین