قبیله های ضـد تمدن!
به گزارش سهندبلاگ، قبیله های قدیمی زیادی در دنیا وجود ندارند. جمعیت شان هم دائم در حال کاهش است، با وجود جذابیت های زیادی که دنیای متمدن ایجاد کرده و زندگی راحت تری که برای این افراد فراهم کرده، گروهی هستند که هنوز با شکار کردن روزگار می گذرانند و بدن شان را با پوست حیوانات می پوشانند.
به گزارش خبرنگاران، این افراد، رژیم خوراکی ویژه، زبان خاص و حتی سبک زندگی خاص خودشان را دارند، برخی از این مردم به کلی از جهانی نو کناره گرفته اند و با همان روش های قدیمی، زندگی شان را ادامه می دهند. مطالعه زندگی این انسان های بدوی برای مردم شناسان دانشگاهی کار بسیار دشواری است تا جایی که عده ای از آن ها با این کار، جان شان را به خطر انداخته اند. بسیاری از قبایل باستانی هنوز هم با انسان های متمدن اخت نیستند و آن ها را به چشم دشمن می بینند اما برخی دیگر از قبایل باهوش تر، با برگزاری برنامه های خاص و قبیله ای، پول فراوان گردشگران را به جیب می زنند و گذرشان هرچند وقت یک بار هم به شهر می افتد. در این گزارش، سراغ خاص ترین قبیله هایی رفته ایم که مردم شناسان توانسته اند درباره شان اطلاعات کسب کنند. قبیله هایی که با وجود داد و ستد با شهرهای متمدن هنوز هم جزئیات زیادی برای کشف شدن دارند اما چه کسی است که جرئت کند به تیرهای زهرآلودشان نزدیک شود.
جنگجویان عقاب طلایی
مردم این قبیله جزو بدوی ترین مردمی هستند که هرچند از تمدن اطلاعاتی دارند و مردم متمدن را دیده اند ولی تلاش می کنند تا از هیاهوی جهان کنار کشیده و با روش های قبیله ای و سنتی خاص خودشان، زندگی را بگذرانند. آن ها تن شان را با لباس هایی که از پشم گرگ به دست می آید می پوشانند و با این روش، خودشان را در برابر سرمای طاقت فرسا حفاظت می کنند. آن ها شیوه عجیبی برای زندگی دارند. از جمله آداب و رسوم عجیب شان این است که بچه ها را از 13 سالگی به شکار کردن وادار می کنند. بچه های قبیله عقاب طلایی باید از 13 سالگی در پی شکار گرگ باشند.
آن ها بعد از این که اولین گرگ زندگی شان را شکار کردند می توانند نشان ویژه قبیله را به دست بگیرند و رسما یک عضو بالغ قبیله بشوند. افراد این قبیله حدود 100 هزار نفر تخمین زده می شوند ولی کسانی که به عنوان شکارچی بزرگ یا دارنده نشان عقاب طلایی شناخته می شوند، فقط 250 نفر هستند. یکی از ویژگی های عجیب این قوم افزایش تعداد زنان آن نسبت به تعداد مردان شان است. اهالی جوان قبیله و به خصوص مردان آن جا به شهر رفته یا آن جا را برای همیشه ترک می کنند. در نتیجه جای مردان و زنان در آن جا عوض شده و به جای پسران 13 ساله شکارچی، زنان دنبال شکار گرگ می روند.
قبیله پایکوبی اسکلتی
این گروه آن قدرها هم قدیمی به نظر نمی رسند ولی در بین کسانی که در زمینه قبیله های باستانی تحقیق می کنند، به عنوان شیادترین قبیله باستانی شناخته شده اند. اهالی این قبیله، با این که چندان قدیمی و باستانی نیستند ولی خودشان را به شیوه های نوی آرایش کرده و پایکوبی های تازه ای به نام پایکوبی اسکلتی ابداع کرده اند تا از این راه بتوانند پول جهانگرد های علاقه مند و ساده دل را به دست بیاورند.
مردان قبیله معمولا صورت شان را به شکل اسکلت نقاشی می کنند چون به نظرشان، این کار باعث ترس دشمنان و حتی حیوانات می شود. درباره شیوه زندگی این اقوام اطلاعات خیلی زیادی در دسترس نیست اما آن طور که برخی از مردم شناسان گفته اند مردم این قبیله در خانه های مشترک زندگی می کنند.
یکی از دلایل دیگری که نام افراد قبیله اسکلتی را به عنوان شیاد بر سر زبان ها انداخته، این است که این مردان پایکوب برای به دست آوردن توجه گردشگران حاضرند هرکاری بکنند. از نظر متخصصان مردم شناسی این گروه منقرض شده اند و تنها دلیلی که آن ها را کنار هم نگه می دارد استفاده از پول و ثروت گردشگران خارجی است.
قبیله دوگون
قوم دوگون را به عنوان یکی از بدبخت ترین اقوام بدوی در جهان می شناسند. معمولا قوم هایی که جزو قبایل قدیمی جهان هستند اگر با جهان متمدن در ارتباط باشند، خودشان را فراموش کرده و سعی می کنند تا به جهانی تازه وارد شوند. قوم دوگون هم تلاش کرده بودند تا با ارتباط گرفتن با خارجی ها و نمایش دادن ویژگی های خاص شان، با دلارهای خارجی زندگی کنند ولی بخت با آن ها یار نبود. جهانگرد ها، هوای این قوم بدوی را نداشتند، از برنامه هایشان هم هیچ استقبالی نکردند.
در نتیجه این مردم مجبور شدند با همان روش های قدیمی خودشان به زندگی ادامه دهند. یکی از چیزهایی که در سبک زندگی آنها بسیار مهم بود، پیوستگی زیادشان با نی های بائوباب بود. آن ها تمام وسایل مورد نیاز زندگی شان، از طناب گرفته تا خانه و حتی بخش هایی از پوشاک را از گیاه می ساختند و آثار هنری متعددی هم با همین گیاهان می ساختند که به نظر خودشان بسیار جالب بود. تنها راه امرار معاش افراد این گروه بدوی فروش همین آثار هنری است. به جز این، هیچ درآمد دیگری وجود ندارد واز سر ناچاری به همان سبک زندگی گذشته برگشته است.
قبیله هیمبا هردرس
این مردم هرچند زندگی آدم های متمدن را از نزدیک دیده اند ولی کمترین ارتباط را با جوامع متمدن برقرار می کنند. برخی از عشیره ها و اقوام قدیمی یا باستانی، بر اثر فشارهایی که به آن ها وارد می شود یا به خاطر مجذوب کنندهیت جهانی مدرن، قبیله قدیمی شان را ترک می کنند ولی مردم قبیله هیمبا هردرس هیچ تمایلی به جهانی نو ندارند و با همان امکانات قدیمی خودشان خوش هستند.
این قوم عجیب با این که به لباس های غربی هم دسترسی دارند و مک دونالد در یکی از شهرهای نزدیک به قبیله شان شعبه زده، ترجیح می دهند با همان شیوه های قدیمی زندگی کنند. غذایشان عموما از شیر بز و فرآورده های آن تامین می شود.
خانه این قوم با گل پوشیده شده و با سوزاندن فضله خشک شده حیوانات، گرما و انرژی مورد نیازشان را تامین می کنند. رژیم خوراکی و سبک زندگی این افراد کاملا ویژه خودشان است. این مردم به استفاده از اسکناس های رایج کشورشان تمایل چندانی ندارند.
معیار ثروت در میان این مردم نامیبیایی، بر اساس تعداد گاوهای هر خانواده سنجیده می شود. هرکس گاو بیشتری در خانه داشته باشد پولدارتر است. این قبیله قدیمی کشور نامیبیا حدود 20 تا 30 هزار نفر جمعیت دارند و جزو معدود گروه هایی هستند که نگرانی چندانی بابت انقراض آن ها وجود ندارد.
قبیله بایاکا
مردم قبیله آفریقایی بایاکا سال های زیادی است که در جنگل های آفریقا زندگی می کنند و همیشه هم به عنوان یکی از مرموزترین و عجیب ترین اقوام باستانی جهان شناخته شده اند.
آن ها دقیقا همان شکل و شمایلی را دارند که در داستان های تخیلی یا ماجراجویانه نمونه هایشان را دیده بودیم. این قبایل جزو گروه هایی هستند که به سحر و جادو معتقد بوده و تصور می کنند که می توانند شکارها یا قربانی هایشان را با روش های خاصی مسخ کنند.
گفته می شود توانایی شگرف این قوم در استفاده دقیق و خاص از داروهای طبی بومی، هنوز هم جزو مسائل ناشناخته ای است که حتی انسان های مدرن هم نتوانسته اند چیزی درباره آن بفهمند.
جالب ترین نکته، وفاداری افراد این قوم به سنت هایشان است. سرمداران بزرگ قبیله به هیچ عنوان حاضر نیستند رازهای قبیله را فاش کرده یا اطلاعات شان را با آسایش جهانی نو عوض کنند. زبان و شیوه شکار کردن آن ها هم خاص و منحصر به فرد است.
قبیله نانت
آدم با دیدن شان یاد افسانه های قدیمی اسکیمویی مثل سپید دندان می افتد. مردمی که در سیبری، در دمای منفی 50 درجه سانتیگراد زندگی می کنند، هنوز هم زنده هستند و همچنان با همان روش های قدیمی، روزگارشان را می گذرانند. سوار بر ارابه جابه جا می شوند. خانه هایشان یک سری سرپناه یخی است و زندگی شان با شکار ماهی و فک می گذرد. اعضای قبیله نانت در یک منطقه نسبتا بزرگ در نزدیکی قطب که از نظر حجم حدودا به اندازه کشور فرانسه است، زندگی می کنند.
اهالی نانت تا همین چند وقت پیش در یک منطقه بکر و یخ زده زندگی می کردند ولی پس از کشف گاز در قطب که در دهه 1970 میلادی (1350 خورشیدی) رخ داد، به ناچار جای دیگری را برای زندگی انتخاب کردند. اسکیموها جزو قبایلی بودند که تا حد زیادی تسلیم شرایط محیط شده و بعد از کشف گاز، عده زیادی از آن ها سبک زندگی غربی را انتخاب کردند.
قبیله هولی ویگمن
افراد این قبیله، موجودات عجیبی هستند. لباس چندانی به تن نمی کنند و بیشتر از این که به فکر پوشاندن بدن شان باشند، سرشان را حفظ می کنند! آن ها از موی خودشان کلاه هایی بافته و آن را روی سرشان می گذارند. مردم این قبیله جزو شگفت آورترین انسان های جهان هستند.
آن ها مثل اجدادشان صورت شان را رنگ می کنند و معتقدند که رنگ زرد صورت، آن ها را برای افراد قبیله مجذوب کننده تر می کند. ضمن این که در مقابل بقیه افراد و دشمنان هم با همین رنگ زرد صورت مصون خواهند بود. به جز کلاه عجیب و صورت زردرنگ، ویژگی مهم دیگرشان، تبرهایی است که همه جا همراه می برند. حرکات موزون با نام پایکوبی پرنده ای کلاسیک هم جزو آداب و رسوم شان است که با نمایش دادن آن پول زیادی به جیب می زنند.
منبع: سرنخ. دوهفته نامه حوادث و شگفتی ها. شنبه21 اسفند 1394.
منبع: همشهری آنلاین